Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Bolboschoenus maritimus & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Triangle(-marin)

Bolboschoenus maritimus

Cyperaceae

Àutri noum : Liandro, Triangle.

Noms en français : Scirpe maritime, Souchet maritime.

Descripcioun :
Aquéu triangle dóu gènre Bolboschoenus (planto nousado emé de lòngui fueio) trachis en ribo de mar, li risiero o dins li palun sala. Se recounèis à sa tijo en trianglo e si gròssi espigo negro e un pau larjo. Li grano soun bèn lisso (fotò). I'a toujour tres estigmate. La subsp. de Prouvènço, ié dison maritimus.

Usanço :
Se pòu gaubeja pèr la banastarié, mai avèn ges d'entresigne precis. Escriéure au site se n'en sabès mai. Li canard e lis auco manjon si boudougno.

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Bolboschoenus
Famiho : Cyperaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mai à setèmbre

Liò : Mar - Palun - Risiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Bolboschoenus maritimus (L.) Palla, 1905 (= Scirpus maritimus L., 1753 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Bolboschoenus maritimus & Blitum bonus-henricus

ges
CC
ges
R
C
ges
ges
ges

Coumpara Triangle(-marin) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò